Os dous obxectivos anteriores esixen, por coherencia, o compromiso dos membros da Aula con todo tipo de actos que potencien e desenvolvan os mesmos. A Aula, por tanto, tenta organizar e participar en todo tipo de “ágoras” onde un se renove e se desenvolva, dalgún xeito, a realidade na que nos tocou vivir. Conferencias, seminarios, congresos, semanas … serán medios a potenciar para que a vida “flúa” e non se “encerre”, “aniquilándose” nas aulas, nos centros, nas institucións … Crear, pois, a necesidade de “dudar”, de “superarse”, de “criticar” é finalidade urxente dos “vivos” e non dos “mortos”. Son os vivos os que teñen que “apelar” ós demais para que a morte non se enseñoree do medio que vivimos.